Decyzja

Na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 poz. 2096 ze zm.) oraz art. 22 i art. 23 ust. I pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.) w związku z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2019 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Pana Z. B. na przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Powiatowego Policji powiatu [...] z siedzibą w K.,(Komendant Komisariatu Policji w T.)

umarzam postępowanie

Uzasadnienie

Do Urzędu Ochrony Danych Osobowych [...] sierpnia 2018 r. wpłynęła skarga Pana Z. B. (zam. przy ul. [...] w W.) zwanego dalej „Skarżącym” na przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Powiatowego Policji powiatu [....] z siedzibą w K. (Komendant Komisariatu Policji w T.), w wyniku której Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wszczął postępowanie o sygn. akt ZSOŚS.440.24.2018. W treści swojej skargi Skarżący poinformował o pozyskaniu bez podstawy prawnej jego danych osobowych przez funkcjonariusza Komisariatu Policji w T. z Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, które udostępnił osobie nieuprawnionej. Jak informował dalej Skarżący, funkcjonariusz nie prowadził i nic prowadzi żadnej sprawy ani postępowania związanych z jego osobą.

W związku z powyższym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wezwał Skarżącego pismem z [...] sierpnia 2018 r. do uzupełnienia braków formalnych skargi, a także, odnosząc się do kwestii dotyczącej podejrzenia popełnienia przestępstwa „kradzieży danych”, poinformował Skarżącego o treści wyroku Naczelnego Sąd Administracyjnego z 19 listopada 2001 r. (sygn. akt II SA 2702/00), zgodnie z którym osoba dochodząca (...) spraw w trybie w/w ustawy o ochronie danych osobowych nie jest podmiotem postępowania obliczonego na wydanie decyzji o zawiadomieniu stosownego organu o przestępstwie w zakresie przetwarzania danych osobowych i nie może się tego domagać od organu nadzorczego w administracyjno - prawnych formach tego postępowania.

Pismem z [...] września 2018 r. Skarżący wskazał Komisariat Policji w T. jako podmiot, wobec którego kierowana jest skarga. W związku z powyższym pismem z [...] października 2018 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował Skarżącego o wszczęciu postępowania wyjaśniającego oraz zwrócił się do Komendanta Komisariatu Policji w T. o złożenie wyjaśnień w przedmiotowej sprawie. Pismem z [...] października 2018 r. Komendant Komisariatu Policji w T. poinformował, że w przedmiotowej sprawie prowadzone było śledztwo przez Prokuraturę Rejonową w O. jako jednostkę niezwiązaną służbowo z policjantami Komisariatu Policji w T., zaś wszelkie żądane informacje znajdują się w aktach śledztwa, które [...] marca 2018 r. zostało umorzone.

Dnia [...] października 2018 r. wpłynęła kolejna skarga Skarżącego na przetwarzanie jego danych osobowych przez Komendanta Komisariatu Policji w T., w wyniku którego Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wszczął postępowanie o sygn. akt Z [...].

Ponadto, [...] listopada 2018 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zwrócił się do Prokuratora Rejonowego w O.z prośbą o udzielenie wyjaśnień, w celu ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie. W odpowiedzi z [...] listopada 2018 r. Prokurator Rejonowy w O. poinformował o prowadzonym śledztwie w sprawie przekroczenia uprawnień przez funkcjonariusza Komisariatu Policji w T., poprzez bezprawne dokonywanie sprawdzeń pojazdów, a następnie udostępnianie uzyskanych danych przez osobę będącą ich administratorem osobom nieupoważnionym, czym działał na szkodę interesu prywatnego Skarżącego, tj. o czyn z art. 231 § 1 k.k. w zw. z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o ochronie danych osobowych w zw. z art. 11 § 2 k.k. Jak wskazał Prokurator, postępowanie zostało umorzone wobec stwierdzenia, że czyn ten nie zawiera znamion czynu zabronionego. Jednocześnie Prokurator Rejonowy w O. poinformował o trwających czynnościach w trybie art. 327 § 1 kpk, celem podjęcia decyzji co do podstaw do podjęcia umorzonego śledztwa.

Następna skarga Skarżącego na Komendanta Komisariatu Policji w T., wpłynęła [...] grudnia 2018 r. w wyniku której Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wszczął postępowanie o sygn. akt [...].

Pismami z [...] stycznia 2019 r. oraz [...] stycznia 2019 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych poinformował strony o zebraniu materiału dowodowego wystarczającego do wydania decyzji administracyjnej. W odpowiedzi, pismem z [...] lutego 2019 r., oraz pismem z [...] lutego 2019 r. Skarżący poprosił o wyjaśnienie stanu rozpoznania sprawy. W związku z powyższymi pismami Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zwrócił się [...] marca 2019 r. do Prokuratora Rejonowego w O. z prośbą o wyjaśnienie co do zakończenia czynności w trybie art. 327 § kpk, o których mowa była w powołanym wyżej piśmie z [...] listopada 2018 r. Następnie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych pismem z [...] marca 2019 r. poinformował Skarżącego o konieczności uzyskania dodatkowych wyjaśnień w sprawie, a także informując go o pismach zgromadzonych w aktach sprawy ZSOŚS.440.24.2018 i udzielonych na nie odpowiedziach. W odpowiedzi z [...] marca 2019 r. udzielonej przez Prokuratora Rejonowego w O. stwierdzono, że czynności prowadzone w trybie art. 327 § 1 kpk nie dały podstaw do podjęcia prawomocnie umorzonego śledztwa.

Mając na uwadze powyższe oraz takt, iż z treści pozostałych skarg Skarżącego wynikało, że dotyczą one lego samego stanu faktycznego oraz tych samych stron, a z daty ich wpływu wynikała konieczność rozpatrzenia w tym samym stanie prawnym, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych wydał postanowienie z [...] maja 2019 r. o sygn. ZSOŚS.440.24.2018 w przedmiocie rozpatrzenia przedmiotowych skarg w ramach jednego postępowania.

W związku z powyższym, pismem z [...] maja 2019 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych ponownie poinformował o zebraniu materiału dowodowego w ramach połączonego postępowania ZSOŚS.440.24.2018.

W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zważył, co następuje:

Na wstępnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2019 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125) postępowania prowadzone przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie tejże ustawy, prowadzone są na podstawie przepisów dotychczasowych. Tym samym w przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 922 ze zm.), zwana dalej „ustawą”, która określa zasady postępowania przy przetwarzaniu danych osobowych oraz prawa osób fizycznych, których dane osobowe są lub mogą być przetwarzane w zbiorach danych (art. 2 ust. 1 ustawy).

Stosownie do brzmienia art. 7 pkt 2 ustawy pod pojęciem przetwarzania danych rozumieć należy jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie udostępnianie i usuwanie, a zwłaszcza te, które wykonuje się w systemach informatycznych. Każda ze wskazanych w art. 7 pkt 2 ustawy form przetwarzania danych osobowych powinna znaleźć oparcie w jednej z przesłanek warunkujących legalność procesu przetwarzania danych osobowych, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustaw o ochronie danych osobowych. Z uwagi na brzmienie art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, na uwadze należy mieć treść art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, który stanowi, iż przetwarzanie danych jest dopuszczalne, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa.

Ponadto jak wskazuje art. 18 ust. 1 ustawy, w przypadku naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych z urzędu lub na wniosek osoby zainteresowanej, w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje przywrócenie stanu zgodnego z prawem, a w szczególności: 1) usunięcie uchybień; 2) uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych; 3) zastosowanie dodatkowych środków zabezpieczających zgromadzone dane osobowe; 4) wstrzymanie przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego; 5) zabezpieczenie danych lub przekazanie ich innym podmiotom; 6) usunięcie danych osobowych.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie brak było przesłanek do zastosowania wymienionych w art. 18 ust. 1 ustawy środków. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie uprawdopodabnia bowiem twierdzeń Skarżącego o naruszeniu jego prawa do ochrony danych osobowych. W szczególności wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie, również w oparciu o przepisy ustawy o ochronie danych osobowych, było prowadzone postępowanie przez Prokuratora Rejonowego w O., które zostało zakończone jego umorzeniem wobec braku znamion czynu zabronionego.

Odnosząc się zaś do ukarania funkcjonariusza Policji, czego domagał się Skarżący, to należy zauważyć, że Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych nie posiada w przedmiotowej sprawie kompetencji. Nadto należy ponownie przytoczyć treść wyroku Naczelnego Sąd Administracyjnego z 19 listopada 2001 r. (sygn. akt II SA 2702/00), zgodnie z którym osoba dochodząca (...) spraw w trybie w/w ustawy o ochronie danych osobowych nie jest podmiotem postępowania obliczonego na wydanie decyzji o zawiadomieniu stosownego organu o przestępstwie w zakresie przetwarzania danych osobowych, o którym Skarżący został dwukrotnie poinformowany (w pismach z [...] sierpnia 2018 r.  i [...] marca 2019 r.)

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, uznać należało, iż nie doszło do bezprawnego pozyskania i udostępnienia danych Skarżącego na rzecz osób do tego nieuprawnionych. W tej sytuacji postępowanie administracyjne podlega umorzeniu na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 poz. 2096), zwanej dalej kpa, wobec jego bezprzedmiotowości. Zgodnie z ww. przepisem, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części, organ administracji publicznej wydaje decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości lub w części. Brzmienie powołanej regulacji nic pozostawia wątpliwości, iż w razie stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania organ prowadzący to postępowanie obligatoryjnie je umarza. Jednocześnie w literaturze przedmiotu wskazuje się, że bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której stanowi art. 105 § 1 kpa oznacza, że brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego, a wobec tego nie można wydać decyzji załatwiającej sprawę przez rozstrzygnięcie jej co do istoty (B. Adamiak, J. Borkowski „Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz 7 wydanie Wydawnictwo C.I1. Beck, Warszawa 2005 r., str. 485). Takie samo stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 27 lutego 2008 r. (III SA/Kr 762/2007): „Postępowanie staje się bezprzedmiotowe, gdy brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, co powoduje, że nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie co do istoty”.

Ustalenie przez organ publiczny istnienia przesłanki, o której mowa w art. 105 § I kpa zobowiązywało go do umorzenia postępowania, nie ma bowiem podstaw do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty, a dalsze prowadzenie postępowania w takim przypadku stanowiłoby o jego wadliwości, mającej istotny wpływ na wynik sprawy. Niniejsze postępowanie jest zatem bezprzedmiotowe, a tym samym, należy stwierdzić, iż Prezes Urzędu nie jest uprawniony do wydania w przedmiotowej sprawie merytorycznego rozstrzygnięcia.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), od decyzji przysługuje stronie prawo do wniesienia skargi na decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej stronie. Skargę wnosi się za pośrednictwem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (adres: ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa). Wpis od skargi wynosi 200 złotych. Strona ma prawo ubiegania się o prawo pomocy, w tym zwolnienie od kosztów sądowych.